دکترصمد جعفر پور

حکمروایی خوبحکمروایی مفهوم جدیدی است که جایگزین مفهوم حکومت شده است. مفهوم حکمروایی مبتنی بر همیاری حکومت و جامعه مدنی است. این مفهوم بر این اصل بنیادی استوار است که حکومت‏ها به‏جای آنکه به‏تنهایی مسئولیت کامل اداره جامعه را بر عهده گیرند شهروندان، بخش خصوصی و نهادهای مردمی عوامل مسئولِ اداره جامعه هستند. در دهه‏های اخیر این رویکرد در نواحی روستایی نیز رواج یافت و مدیریت نوین با محوریت دهیاری و شورای اسلامی را یکی از نمودهای آن دانست. آنچه امروزه در اداره امور مورد توجه و تأکید قرار میگیرد و به عنوان پارادایمی در مدیریت معرفی میشود. بهره گیری از الگوی حکمروایی شایسته بوده که در آن دولت، شهروندان و نهادهای خصوصی در یک جریان افقی و فرابخشی به مشارکت میپردازند.حکمروایی شایسته عمدتا با معیارهایی چون فرآند تصمیم گیری مردم سالارانه، شفافیت و پاسخ گویی، کارآیی و اثر بخشی،انصاف و عدالت، مداخله ی مدنی و دربرگیرندگی، تمرکززدایی منابع و اختیارات مشخص میشود. در این بستر است که میتوان امیدوار به حل مشکلات و معضلات ساختاری و کارکردی شهرها وروستاها بود. حکمروایی طبق تعریف زیست بوم سازمان ملل عبارت است از مجموع روشهای برنامه ریزی و مدیریت عمومی از سوی افراد، نهادهای عمومی و نهادهای خصوصی و نیز فرایند مستمری است که از آن طریق، منافع متضاد یا متعارض با یکدیگر همراه شده و زمینه همکاری و کنش متقابل فراهم می آید. طبق این تعریف حکمروایی ، هم نهادهای رسمی و هم اقدامات غیررسمی و سرمایه اجتماعی شهروندان را در برمیگیرد از این روباید مهمترین شاخص های حکمروایی شایسته مشخص شود و همچنین رابطه بین حکروایی شایسته و توسعه اقتصادی تشریح شود. شاخص های جهانی حکمروایی: 1-کنترل فساد 2-کارآمدی دولت 3-کیفیت مقررا, ...ادامه مطلب